به نقل از «دانا»

این حدیث از سه منظر روایت، متن و لفظ غریب است

تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۹۶۶۹۲

نماینده آیات عظام شبیری زنجانی و علوی گرگانی در ارتباط با روایت منتشر شده منسوب به امام حسین علیه‌السلام گفت: این روایت جزء مجهولات می‌باشد و از سه منظر روایت، متن و لفظ غریب است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به‌نقل از شبکه خبری تهران نیوز،  از زمان ظهور اسلام تا به امروز همیشه دین خدا در معرض تهاجم دشمنان بود، یکی از روش‌های انحراف مردم از دین مقدس اسلام ایجاد شبهات متعدد در این زمینه است که در زمان‌های خاص بیش‌تر به چشم می‌خورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امروزه با توسعه شبکه‌های اینترنتی شاهد پیچیدگی نحوه‌ی تهاجم دشمن هستیم. از اوایل محرم تا امروز در شبکه‌های مجازی شاهد انتشار روایت‌ متعدد از امام حسین‌ علیه‌السلام هستیم که در آن امام نسبت به ایرانیان بوخل دارند.

یکی از این روایات که در  سفینته البحار ومدینته الااحکام آمده است را منتشر می‌کنند و آن را منتسب به امام حسین علیه‌السلام می‌دانند که ایشان فرمودند ایرانیان از هر دشمنی بالاتراند.

با وجود اینکه بارها توسط متخصصین فن نسبیت به این روایات واکنش نشان داده شده اما با به جریان انداختن دوباره آن خبرنگار ما به سراغ نماینده آیات عظام شبیری زنجانی و علوی گرگانی در تهران رفته تا در این خصوص گفت‌وگو کند.

 

 

حجت‌الاسلام والمسلمین مظفری میانجی، نماینده آیات عظام شبیری زنجانی و علوی گرگانی در تهران در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس آیین و اندیشه شبکه خبری تهران نیوز در خصوص روایت منتشر شده منسوب به امام حسین علیه‌السلام اظهار داشت: این روایت جزء مجهولات می‌باشد و از سه منظر روایت، متن و لفظ غریب است، در مورد اول این روایت منتسب به امام صادق علیه‌السلام است نه امام حسین علیه‌السلام و راویان آن هم قابل اعتماد نیستند به همین منظور از این جهت بسیار ضعیف است و آن قسمت از روایت که نقل شده است، هر عربی از هر ایرانی بهتر و بالاتر و هر ایرنی از دشمنان ما هم بدتر هستند جزو حدیث نیست و آن را اضافه کردند.

میانجی در بررسی روایات از منظر متن اظهار کرد: در ترجمه اشتباهات فراوانی صورت گرفته به عنوان مثال از کمله بیان به بعد کلمه امام نیست بلکه توضیح روایت است و از حیث لفظ نیز غریب است و اشتباهاتی در آن وجود دارد، در متن عربی از قسمت متن عربی سورای الثانی به بعد رفتار خلیفه دوم ( عمر بن خطاب) با اسیران فارسی رانقل کرده و جزو حدیث نیست و آن بخشی که در مورد اعتراض امام علی علیه‌السلام به خلیفه دوم بوده را حذف نمودن، حضرت می‌فرمایند، پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله وسلم نقل کردند کریمان هر قومی را احترام کنید هر چند مخالف با شما است این جماعت عجم حکیمان و کریمان هستند که آغوش خود را با تسلیم به اسلام به روی ما گشوده و اسلام را قبول کردند که من حق خودم و بنی هاشم را به آنان بخشیدم.

این کارشناس مذهبی عنوان کرد: متاسفانه اضافاتی بیان کردند و برخی از قسمت‌ها را کم کردند، روایات و قول عمر را به امام صادق علیه‌السلام منتسب کردند ضمن آن‌که در آیات قرآن و احادیث در خصوص عرب و عجم منظور از عجم ایرانیان نیستند بلکه غیر از عرب عجم می‌دانند عمده عبارت عجم در آیات و روایات عنوان شده عرب یعنی توانا و عجم یعنی ناتوان، به همین دلیل مراد ایرانیان نیستند، کما اینکه هیچ لغت شناسی عجم را به ایرانی بودن ترجمه نکرده است.

وی تصریح کرد: لازم به ذکر است که روایت‌های متواتر، حسن، مسند و مرسل فراوانی در مدح ایرانی‌ها و شان آن‌ها از سوی ائمه اطهار و پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله وسلم بیان شده است.

انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۹۶۶۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امام صادق(ع) چگونه جان امام بعد از خود را محافظت کردند؟

به گزارش خبرنگار جماران، بیست و پنجم شوال سال 148 قمری مصادف است با سالروز شهادت امام صادق علیه السلام، رئیس مکتب شیعه. دوران 34 ساله امامت آن حضرت مصادف بود با پایان عصر امویان و آغاز عباسیان. هر چند که این تغییر سلسله به لحاظ فعالیت های علمی شرایط خوبی را برای امام صادق علیه السلام فراهم آورده بود تا جایی که ایشان شاگردان بسیاری را تربیت کردند اما به لحاظ سیاسی در شرایطی می زیستند که حتی نمی توانستند وصی و امام بعد از خود را معرفی کنند از این رو با سیاست مدبرانه خود به گونه ای وصیت کردند تا جان وصی حقیقی خود (امام کاظم علیه السلام) را از خطر گزند منصور دوانیقی حفظ کنند، در این رابطه نظر شما را به حدیث زیر جلب می کنیم:

 

ابو ایوب نحوی می گوید: منصور در نیمه های شب مرا طلبید، به نزدش رفتم، دیدم روی کرسی (صندلی) نشسته و شمعی در برابرش است و نامه ای در دست دارد وقتی که بر او سلام کردم، نامه را به طرف من انداخت و گریه می کرد به من گفت: این نامه محمد بن سلیمان (والی مدینه) است که در آن خبر داده جعفر بن محمد علیهما السلام وفات کرده آنگاه سه بار گفت: انا لله و انا الیه راجعون. در کجا مانند جعفر (امام جعفر صادق علیه السلام) یافت می شود؟ سپس به من گفت: بنویس:

من آغاز نامه را نوشتم، گفت: (برای محمد بن سلیمان) بنویس، اگر او (امام صادق) به شخص معینی وصیت کرده است، او را احضار کن و گردنش را بزن.

(نامه را نوشتم و به سوی مدینه فرستاده شد.)

پاسخ نامه آمد و در آن نوشته شده بود: جعفر بن محمد علیهما السلام به پنج نفر وصیت کرده است که عبارتند از:

منصور دوانیقی 2. محمد بن سلیمان (والی مدینه) 3. عبدالله (یکی از پسرانش) 4. حمیده (مادر امام کاظم) 5. موسی علیه السلام (1)

در حقیقت وصی امام صادق علیه السلام همان موسی بن جعفر علیهما السلام بود ولی آن حضرت با این سیاست خواست جان وصی خود را حفظ کند. با توجه به اینکه عدم صلاحیت آن چهار نفر دیگر از نظر شیعیان روشن بود.

مطابق بعضی از روایات، منصور دوانیقی پس از دریافت جواب نامه گفت: مالی الی قتل هولاء سبیل من راهی به کشتن همه این پنج نفر ندارم.(2)

 

1. اصول کافی؛ ج 1، ص 310

2. اعلام الوری، ص 290

برشی از کتاب نگاهی بر زندگی امام صادق علیه السلام، ص 140-141